درخشان، اما بی‌حاشیه

فرهنگ و هنر -

درخشان، اما بی‌حاشیه

منتشر شده در تاریخ یکشنبه 5 تیر 1401 ساعت 7:31

کد خبر : 20240

مصطفی زمانی از آن دست بازیگران است که با نوعی پرهیز، خودش را از حاشیه‌ها دور نگه داشته است.

از میان بازیگران سینما، چهر‌ه‌های شناخته شده و محبوب، تعداد کمی گرفتار حاشیه نشده‌اند. اغلبِ رویدادها، موضع گیری‌های شتاب زده و گاه احساساتی بازیگران را در پی دارد و کمتر اتفاق افتاده بازیگری از گزند این حاشیه‌ها و پیامدهای منفی‌‌اش که به واسطه فضای مجازی، پررنگ‌تر شده، در امان مانده باشد. مصطفی زمانی از آن دست بازیگران است که با نوعی پرهیز، خودش را از حاشیه‌ها دور نگه داشته است. او که با سریال «یوسف پیامبر» به شهرت رسید، حدود دو دهه در سینمای ایران حضور داشته و تداوم این پرهیزکاری و دور بودن از حاشیه‌ها در این مدت نسبتا طولانی، نشان دهنده روحیه خاص اوست. زمانی بازیگر خوبی است، نقش‌های متعدد و متنوعی دارد. شاید بیش از بعضی بازیگران ستایش شده این سال‌ها، تجربه گری کرده و حتی در آثار متوسط و ضعیف، حضوری قابل قبول داشته، اما احتمالا به دلیل همین روحیه خاص و دور بودن از مصاحبه و نمایشگری در رسانه‌ها، حتی بازی‌های خوبش کمتر دیده شده است.

جوانِ چشم روشنی که می‌توانست گزینه بازی در نقش‌های عاشقانه باشد، در این سالها با کارگردان‌های مختلفی همکاری کرده و معمولا در هر نقش، حتی اگر درخشان نبوده، قانع‌کننده بوده است. او اصراری برای بازی در نقش‌های مثبت نداشته و در کارنامه‌اش نقش منفی (سارا و آیدا)، هم دیده می‌شود. زمانی به واسطه چهره تلخش گزینه مناسبی برای بازی در نقش ضد قهرمان یا جوانان عاصی به آخر خط رسیده است. آنچه در «جیب بر خیابان جنوبی» (سیاوش اسعدی) و سریال «نهنگ آبی» (فریدون جیرانی) بازی کرد از بهترین‌های کارنامه اوست.

این روزها، زمانی فیلم «بدون قرار قبلی» (بهروز شعیبی) را روی پرده دارد. به دلیل اهمیت و حضور شخصیت یاسمن در قصه، اغلب تماشاگران یا حتی رسانه‌ها و عوامل فیلم درباره بازی پگاه آهنگرانی و نقش یاسمن صحبت می‌کنند. اما مصطفی زمانی است که مثل همیشه نقشی کوتاه را با کیفیتی بازی کرده که در ذهن تماشاگر فیلم می‌ماند. نقش مهندس، ابهام‌هایی دارد که می‌توانست این شخصیت را الکن و اضافی کند، اما جنس بازی زمانی که بدون اغراق و جلوه‌گری است، مهندس را به شخصیتی دوست داشتنی و محبوب تبدیل می‌کند. حتی بیش از وکیل (صابر ابر) که وجه تعیین کننده‌تری در روایت و قصه دارد. گرمای حضور زمانی است که مهندس را تبدیل به نقطه‌ای جذاب در سفر یاسمن (پگاه آهنگرانی) به مشهد کرده و در انتها او را به تکیه‌گاه زن جوان تبدیل می‌کند.

آنچه بر مصطفی زمانی و بازیگرانی شبیه او می‌گذرد، نشان دهنده این است که با وجود انتقادهای فراوان به اظهارنظرهای متعدد و اغلب غلط و بی موقع بازیگرها یا سایر چهره‌های مشهور و محبوب، این «در چشم بودن» یا «به چشم آمدن» پاداش‌های پرشماری دارد که آنها را تشویق به ادامه این مسیر می‌کند. بازیگرانی مثل مصطفی زمانی، پارسا پیروزفر، سعید پورصمیمی و ... که کمتر در معرض دید و ابراز وجود هستند و بیش از هر چیز با کیفیت نقش‌آفرینی و انتخاب‌هایشان مسیر و علاقه‌شان را نشان می‌دهند در طول زمان، معمولا زیر سایه بازیگرها و چهره‌هایی قرار می‌گیرند که با اعتماد به نفسی مثال زدنی، اعمال و رفتار اشتباه و اظهار نظرهای پرت و پلا یا منفعت طلبانه‌شان را توجیه کرده و خود را به هر نحو در صدر اخبار و تمرکز رسانه‌ای قرار می‌دهند.