بهروز چاهِل در گفت وگو با خبرنگار سینمایی ایرنا و در توضیح ماهیت صنف تهیه‌کنندگان سینمای بالیوود بیان کرد: وقتی یک تولید سینمایی دارید هم از لحاظ مکان‌های تولید و هم مجوزهایی که صادر می‌شود نیاز به یک صنف دارید؛ در فرایند تولید یک فیلم هر نیازی که وجود داشته باشد از سوی این سندیکا و صنف حمایت صورت می‌گیرد و اگر خدایی ناکرده مشکلی بین تیمی که کار می‌کنند پیش بیاید این صنف مانند حکم ورود می‌کند.

وی ادامه داد: من با هر دو طرف (ایران و هند) کار می‌کنم و در اکثر کارهایی که بین ایران و هندوستان انجام شده است حضور داشته‌ام و از اولین کارها که آقای سلحشور قصد انجام داشت و از هند مجوز گرفت تا فیلم سلام بمبئی و هماهنگی بین بالیوود و ایران و حتی بازیگران را انجام داده‌ام.

سینمای هند متمرکز بر گیشه است

این هنرپیشه هندی- ایرانی در پاسخ به این پرسش که چرا تولیدات سینمای هند را در رویدادهای بزرگی چون - جشنواره ونیز که به تازگی برگزار شد - نمی‌بینیم، اظهار داشت: سه سال شیوع ویروس کرونا تأثیر بزرگی در سینمای هند داشته است.

وی افزود: هند مملکتی است که زبان‌های متعددی در آن رایج است. شمال هند (سینمای پنجاب) مرکز هند (بالیوود) و جنوب هند جغرافیای فیلم‌سازی در این کشور است که روی‌هم این سه جغرافیا روزی ۶ فیلم تولید می‌کنند. چیزی حدود ۹۰۰ شبکه ماهواره‌ای در هند داریم و ۴۶ پلتفرم خانگی (OTT) و بیش از ۱۰ هزار سالن سینما. این اعداد به‌خودی‌خود نشان می‌دهند که سینما چگونه به‌عنوان یک صنعت در هند مشغول به کار است و آورده مالی بسیار بالایی دارد.

بازیگر فیلم سینمایی سلام بمبئی (قربان محمدپور ۱۳۹۴) تاکید کرد: این که امسال در ونیز فیلمی نداشته‌ایم را می‌توان این‌گونه توضیح داد که این سینما بیشتر روی گیشه متمرکز است و اگرچه رفته‌رفته بیشتر به سمت فیلم‌های هنری (آرت) آمده است؛ اما گیشه خودش را مهم‌تر فرض کرده و قطعاً کرونا هم در این روند بی‌تأثیر نبوده است.

وی گفت: سینمای هند تولیدات هنری را شروع کرده‌ و تصور می‌کنم در آینده خیلی نزدیک بتوانند به هدفی که قبلاً دنبال می‌کرده‌اند، برسند.