ناامنی غذایی در شش ماه اول زندگی، از طریق تغییر در شروع و مدت زمان شیردهی، رشد نوزاد را تحت می گذارد. ولی با این وجود، مطالعات محدودی در مورد تأثیر ناامنی غذایی بر شاخص‌های رشد نوزاد انجام شده است.

بر همین اساس پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی مشهد در یک بررسی تاثیر ناامنی غذایی در دوران بارداری را بر شاخص‌های رشد نوزادان بررسی کردند. در این مطالعه نوزادان دارای امنیت غذایی با کودکانی که از مادران فاقد امنیت غذایی متولد شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند.

این بررسی نشان داد احتمال این‌که کودکانی که از مادران دارای عدم امنیت غذایی متولد شده بودند، در بدو تولد، چهار ماهگی و شش ماهگی دچار کوتاه قدی باشند، بیشتر است. با این حال، مقایسه بین گروه دارای امنیت غذایی و ناامنی غذایی نشان داد که وزن هنگام تولد، قد هنگام تولد، اندازه دور سر هنگام تولد، تفاوت معنی‌داری بین گروه‌ها ندارند، اگرچه نوزادانی که از زنان با ناامنی غذایی به دنیا آمده بودند، در شش ماهگی، وزنی برای قد پایین‌تر و در دو ، چهار و شش ماهگی قدی برای سن کمتری داشتند.

نتایج این مطالعه بیان‌گر این است که عدم امنیت غذایی در دوران بارداری ممکن است یک عامل خطر برای کوتاه قدی در نوزادان کمتر از شش ماه باشد.

به گفته پژوهشگران این تحقیق؛ این یافته‌ها می‌تواند در مداخلات تغذیه‌ای بارداری و شیردهی گنجانده شود؛ زیرا ناامنی خانوار ممکن است اثرات مخربی بر رشد و نمو کودکان در مراحل اولیه زندگی داشته باشد و این تاثیرات می‌تواند مادام‌العمر باشد.

نتایج این پروژه تحقیقاتی با عنوان «بررسی ارتباط بین ناامنی غذایی در دوران بارداری با شاخص های رشد نوزادان زیر 6 ماه» در پایگاه نتایج پژوهش‌های سلامت کشور منتشر شده و کریم کاربین، گلناز رنجبر، فاطمه خرم روز، احسان موسی فرخانی؛ پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی مشهد در انجام آن مشارکت داشتند.